| Remy van Kesteren | harp |
| Eleonore Pameijer | fluit |
| Elisabeth Perry | viool |
| Jorinde Gray | viool |
leden van het ARTO ensemble:
| Nancy Braithwaite | klarinet |
| Prunella Pacey | altviool |
| Guus Fabius | cello |
Zie het programma.
De middag begon met de Suite en Duo voor fluit en harp van Jean Cras, een Franse marineofficier die liefhebberde in componeren en dat heel goed deed. Het wordt ook wel in andere bezetting uitgevoerd (piano en viool), maar de uitvoering van Remy van Kesteren (harp) en Eleonora Pammeijer (dwarsfluit) lijkt beter bij de muziek te passen, mooi en levendig. Daarna speelden violisten Elsibeth Perry en Jorinde Gray een aantal korte stukjes van Béla Bartók, geschreven als oefenmateriaal, maar ze zouden best wat vaker op een podium uitgevoerd mogen worden. Het laatste stuk voor de pauze was het Trio voor fluit, harp en altviool geschreven in 1926 door Leo Smit, een Nederlands-Joodse componist. De drie musici speelden een vrolijk sprankelijke uitvoering met wat bedachtzame delen.Erg mooi, en niet voorstelbaar dat het amper 15 jaar later als "foute kunst" werd weggezet.
Het programma na de pauze was al even afwisselend, eerst een stuk van
Pietro Bottesini, "Andante en Variaties voor fluit, klarinet en
strijkkwartet" waarin alle muziekanten behalve Remy van Kesteren een rol
vervulden. De harpist schitterde solo in het volgende stuk, een harpbewerking van
een thema van vioolduivelskunstenaar Paganini.
De middag werd besloten met een heerlijk romantisch "Introduction et
allegro voor fluit, klarinet, harp en strijkkwartet" van Maurice Ravel
waarbij nu alle musici op het podium stonden.
Een mooie middag.
Rudi van Houten